9月の写真展開催中にクルド人写真家のRefik Tekin（レフィック テキン）さんから謝辞をいただいていましたので、遅ればせながらご紹介します。
いつか日本を訪れ、クルド人たちの叫びを聞きたいと思っています。写真では捉えきれず、言葉では言い表すことのできない叫びです。あらゆる痛み、あらゆる悲しみ、あらゆる喪失が、世代の声のように響き渡るこの地で、私はその叫びを聞くだけでなく、抵抗、希望の光、そして揺るぎないアイデンティティを世界に伝えたいと願っています。なぜなら、人々の声は、時として、写真の一瞬を切り取ったものからではなく、情熱的な心の声へと伝わることがあるからです。写真展の主催者の皆様、そして皆様に、心からのご挨拶と愛を申し上げます。
Emin olun ki bir gün Japonya’ya gelerek, fotoğrafların anlatmaya yetmediği, kelimelerin ise dile getirmekte zorlandığı Kürtlerin çığlıklarını duyurmak isterim. Her bir acı, her bir hüzün, her bir kayıp, bir neslin sesi olarak yankılandığı bu topraklarda, o çığlıkları sadece duymakla kalmaz, onların ardındaki direnişi, umut ışığını ve yok sayılmayan kimliği dünyaya anlatmayı arzu ederim. Çünkü bazen bir halkın sesini, bir fotoğrafın donmuş anı değil, bir yüreğin ateşle yanan sesleri duyurur. Fotoğraf sergisinin organizasyonuna ve sizlere çok selam ve sevgiler
写真：Refik Tekin《民族衣装のクルド人女性が新年の祭り「ネウロズ」を楽しむ》トルコ・ディヤルバクル 2024年
